Ik kap ermee.

Soms wil ik dat dit nooit gebeurde, had ik je maar nooit gekend.







ik haat je het meest op zaterdagen


Buhbye bloggggg.

Herinneringen in vogelvlucht.

Hij was het vriendje van de vriendin van een vriendin. Ze waren verliefd, meer weet ik niet. Het boeide me niet, want ik was een jong kind en onnozel. Ik praatte tegen hem op internet, we waren buddies alhoewel we elkaar nooit hadden gezien. Hij beloofde me dat hij naar mijn verjaardagsfeest zou komen en daar hield ik hem aan.
Toen ik voor het eerst mijn ogen op hem legde, wist ik dat ik om hem ging geven. Ik zou strijden voor een plekje in zijn hart, ik wist het gewoon. Hij gaf me een beertje cadeau, in een rood met paarse doos mét lint. Ik heb het nog steeds, inclusief doos.
Maanden passeerden, oppervlakkige relaties gingen uit, wij waren lichtjes bevriend en zagen elkaar soms. Totdat de grote liefde kwam en hem abrupt verliet.
Augustus, onze maand, voor mij positief, voor hem negatief. Ik leerde van hem wat écht 'houden van' was en ik wou eens proberen om van hem te houden. Maar ik kreeg de kans niet, en hij hield niet van mij, ik was gewoon iemand die hielp om de grote liefde te vergeten, nietwaar?
Maanden passeerden weer, nog meer gebroken relaties, maar we waren wel goed bevriend.
In Januari zat ik in een ongelukkige relatie, ik voelde me niet geliefd en dacht steeds aan Augustus. Het was Carnaval, elf maanden na onze ontmoeting. Hij was ouder geworden, maar niet bepaald wijzer. Hij had zich overgeleverd aan een mooi meisje terwijl hij dingen tegen me had gezegd. Lieve dingen die mij hoop gaven. Ik liet merken dat ik kwaad was, en hij wist het.
Je kwam naar mij.
Stapje voor stapje kwamen we in die acht verrukkelijke maanden.

Het grappige is, dat ik onze eerste dag en laatste dag op film heb staan. Ik bekijk ze en probeer niet te huilen, we zijn veel veranderd denk ik. Het is allemaal zo snel gegaan. Was dit dan toch maar een droom?
28/03/08 - 21/11/09